Sunday, 6 June 2010

αυτό που αντέχει


Πίσω από οτιδήποτε γράφεις ή δημιουργείς υπάρχει κάτι που έχει χαθεί. Και η κρυμμένη επιθυμία να βρεις αυτό που χάθηκε. Να το ξανασυναντήσεις. Αυτό που λείπει είναι αυτό που μας κάνει να μιλάμε,να γράφουμε και να ζούμε. Το blog αυτό καθορίζεται απο το λόγο ύπαρξης του, από το χώρο της πραγματικότητας τον οποίο πρέπει και θέλει να ανακαλύψει. Κάνει συνένοχο τον αναγνώστη, θέτοντας ερωτήσεις αλλά τελικά επαναλαμβάνεται γιατί ο συγγραφέας του ξέρει την αλήθεια. Ξέρει τι έχασε και πότε κι ελπίζει να το ξαναβρεί. Κι ο τρόπος να το ξαναβρεί είναι εκεί έξω. Στην αληθινή ζωή. Γι'αυτό ξεκινάει ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι ανακαλύψεων και συναντήσεων. Ένα ταξίδι για να επουλώσει μια πληγή χωρίς ίχνος. Κάνοντας σ'αυτούς που συναντά την ίδια ερώτηση.
"Άραγε πρέπει πάντα να κρύβουμε αυτό που αισθανόμαστε για να κρατήσουμε αυτό που αγαπάμε;"
Κι όταν πάρει την απάντηση θα επιστρέψει...

Κάπου εδώ τελειώνει ένας κύκλος του blog. Ραντεβού το Σεπτέμβρη;
Posted by at

27 comments:

  1. Anonymous6 June 2010 at 16:18

    Πίσω από οτιδήποτε γράφεις ή δημιουργείς υπάρχει κάτι που έχει χαθεί, ή κάτι που δεν πρόκειται να βρει κανείς ποτέ; Μήπως η "τέχνη", η δημιουργία είναι το μόνο που αλαφρύνει, έστω και τεχνη-τά, λίγο το ανολοκλήρωτο της ύπαρξης;
    όσο για την τελευταία σου ερώτηση, δεν ξέρω αν πρέπει, εγώ δεν το κάνω και δυστυχώς έχω πληρώσει ακριβά για αυτό, μα και πάλι, αν άξιζε, το ίδιο θα έκανα. Και πάλι ποτέ δεν πρόκειται να μάθεις αν αξίζει πραγματικά παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά...
    Ουπς, δεν ξέρω αν βγάζω νόημα. Εύχομαι να σε ξανακούσουμε πριν τον Σεπτέμβρη.

    Λ.

    ReplyDelete
  2. ps6 June 2010 at 16:41

    kai nai kai oxi!

    kalo taksidi!

    ReplyDelete
  3. Kος Μηδενικός6 June 2010 at 16:48

    Pattern issues εεε; Είναι άραγε η επανάληψη, η μητέρα της μάθησης...ή απλά μια νοσηρή αναγκαιότητα; Εεεεε;

    ReplyDelete
  4. sCaTterBraiN6 June 2010 at 16:54

    έχει αξία να κρατήσεις κάτι που αγαπάς, όταν δεν μπορείς να εκφράσεις αυτό που αισθάνεσαι; αυτό που αγαπάς δεν πρέπει να είναι πρώτα από όλα ο εαυτός σου;
    (ή είμαι ο μόνος εγωιστής στην μπλογκόσφαιρα;)
    ;-)
    πολλές απορίες...
    καλή εβδομάδα!

    ReplyDelete
  5. b|a|s|n\i/a6 June 2010 at 16:56

    όταν προσπαθούμε να κρατήσουμε αυτό που αγαπάμε ίσως δεν το αγαπάμε αληθινά καθώς ό, τι αγαπά και αγαπιέται μένει (από μόνο του) και δεν κρατιέται. και δεν είναι θέμα ερωτήσεων και απαντήσεων μα θέμα αλήθειας συναισθημάτων (βεβαίως βεβαίως :)).
    και όχι δεν πρέπει να κρύβουμε αυτό που αισθανόμαστε για τον απλό λόγο ότι αυτό που μένει να μένει με την αλήθεια του κάθε συναισθήματος. διαφορετικά είτε μένει είτε όχι ποια η διαφορά και ποια η ουσία;
    φιλιά πολλά!

    ReplyDelete
  6. fevis6 June 2010 at 17:36

    Όλες οι πληγές έχουν ίχνη.. Και όσο και αν προσπαθείς να κρύψεις αυτά που αισθάνεσαι, στο τέλος σε προδίδουν τα μάτια σου που είναι οι καθρέφτες της ψυχής σου.. Έτσι, ο μόνος τρόπος για να προστατευτείς απο την αλήθεια σου είναι να κρατιέσαι μακριά. Από τις συναντήσεις.. Καλό καλοκαίρι...:-)

    ReplyDelete
  7. man about town6 June 2010 at 17:42

    nerstes
    η αληθεια ειναι οτι δεν θα μαθουμε πριν να ειναι πολυ αργα...και συνεχισε να γραφεις και βγαζεις νοημα και δινεις νοημα ;-)

    palioskilo
    και καλη ανταμωση :-)

    zero point
    η αληθεια ειναι οτι εχω pattern και στο μπλογκ και στην προσωπικη μου ζωη. στο μπλογκ για το διχασμο αναμεσα στο virtual και στο real και στη ζωη αν μπορεις να πεις την αληθεια σου σ'αυτους που αγαπας με τον κινδυνο να τους χασεις (γονεις, φιλους, αδερφια, ερωτες . Aρα η επαναληψη ειναι για να μαθεις κι οχι αναγκαιοτητα.

    ReplyDelete
  8. man about town6 June 2010 at 17:45

    scatterbrain
    απορια. θα ελεγες στη μανα σου πως αισθανεσαι αν θα την εχανες; το ξερω οτι ειναι μια επιλογη που εχεις να κανεις αλλα πολλες φορες ισορροπεις αναμεσα σε καταστασεις.

    b|a|s|n\i/a
    αχ αυτη η αληθεια συναισθηματων. εικονισμα την εχεις κανει. και της εβαλες και λουλουδια απο κατω :-Ρ Δεν κρυβουμε αυτα που αισθανομαστε απλα δεν τα εκφραζουμε. Γιατι μερικα πραγματα ειναι τοσο ομορφα που θελεις να μεινουν.

    fevis
    ειχα ενα προαισθημα οτι θα το ελεγες αυτο με τις πληγες. οσο για τα ματια...με εχεις συναντησει και ξερεις

    ReplyDelete
  9. Anonymous6 June 2010 at 19:18

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  10. man about town6 June 2010 at 19:40

    μπατλερ
    παντα περιμενω τα σχολια σου με μεγαλο ενδιαφερον. και με εξαιρεση το τελευταιο σχολιο στο μπλογκ του βασιλη ποτε δεν απογοητευεις :-)ειναι δυσκολο να ξεπερνας τον εαυτο σου σε καταλαβαινω!

    ReplyDelete
  11. Hfaistiwnas6 June 2010 at 20:06

    Αν μας αγαπάει και αυτό, ό,τι και να αποκαλύψουμε, δεν πρέπει να μείνει μαζί μας;;;
    :(

    ReplyDelete
  12. Anonymous6 June 2010 at 20:11

    This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  13. aKanonisti6 June 2010 at 21:16

    Την απάντηση θα στη δώσω εγώ...
    που είμαι μεγαλύτερη...

    ΟΧΙ!!!!

    Τώρα γύρνα πίσω....
    Τι θέμα λύθηκε...
    Πάμε για άλλα...

    ReplyDelete
  14. STELIOS PENTARVANIS6 June 2010 at 21:24

    Μερικές φορές το ψάξιμο ως κατάσταση γίνεται πρωταγωνιστής της ιστορίας συχνά οι συναισθηματικοί και ιδιωματικοί άνθρωποι ζούμε... για να ψάχνουμε. Χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα και δυστυχώς ξεχνάμε ότι το ψάξιμο πρέπει να έχει στόχο, πραγματικό και πολυπόθητο γιατί με άλλα λόγια πλάθουμε μόνο ιστορίες προς ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ τέρψη και κατανάλωση.Εύχομαι ένα χαρούμενο καλοκαίρι γεμάτο απαντήσεις.

    ReplyDelete
  15. ps6 June 2010 at 21:39

    an einai na antamosome na me peis na etoimaso egkairos ti sauce real por tre tde pan !

    ReplyDelete
  16. man about town6 June 2010 at 23:13

    Ηφαιστιωνας
    Πρεπει; Δεν υπαρχει πρεπει στην αγαπη :-)

    Μπατλερ
    Καθολου εφετζιδικο αγαπητε. Μιλαμε για ενα πραγματικα κοφτερο μυαλο που η απουσια των κειιμενων του μας δημιουργει συνδρομο στερησης και περιμενουμε κανενα σχολιο εδω κι εκει για να τροφοδοτησουμε τον εθισμο μας :-)

    ακανονιστη
    αχ εσεις με τα διδακτορικα σας που ειστε μεγαλυτερη (στο μυαλο) απ'ολους!!!!

    the wrong man
    αγαπητο μου ψαρακι, εχω να πω οτι εισαι τοσο θετικο και γλυκο πλασμα που ευχομαι πραγματικα να βρεις κι εσυ αυτο που ψαχνεις και σου αξιζει. πολλα φιλια

    παλιοσκιλο
    ετοιμο εισαι να με περιχυσεις με καφτη σως :-Ρ

    ReplyDelete
  17. Hfaistiwnas7 June 2010 at 00:09

    Ναι σωστά..

    ReplyDelete
  18. sCaTterBraiN7 June 2010 at 00:28

    ouch, man about town! δεν είχα αυτό υπόψη μου όταν άφηνα το σχόλιο. αλλά ας το σκεφτώ: λοιπόν, όχι δεν θα το έλεγα στη μάνα μου αν ήξερα ότι θα τη χάσω. εδώ δεν της το λέω τώρα που δεν ξέρω αν θα τη χάσω. νομίζω ότι ούτε θα με δεχόταν όπως είμαι, ούτε θα με απέρριπτε εντελώς για πάντα. νομίζω θα προσπαθούσε να με αλλάξει, γιατί αυτό θα νόμιζε ότι είναι το καλύτερο για μένα. αλλά εγώ ξέρω ότι αυτό δεν αλλάζει. οπότε τι; από το να βασανιζόμαστε και οι δυο προτιμώ τη σιωπή. άλλωστε δεν της έχω πει ψέμματα (ούτε βέβαια της έχω πει την αλήθεια), αν αυτή δεν το βλέπει είναι γιατί δε θέλει να το δει. και δεν έχω κάποια πρεμούρα να την αναγκάσω να το κάνει. δυστυχώς, αυτό σημαίνει ότι έχουμε αποξενωθεί κάπως. ευτυχώς υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που αναλαμβάνουν το φορτίο του να τους εξομολογούμε σχεδόν τα πάντα (και όχι οι ίδιοι για όλα). συχνά αισθάνομαι πολύ μόνος, αλλά δε με πειράζει και τόσο - είναι ένα (μικρό για μένα) τίμημα που πληρώνω για να μην έχω σκοτούρες. η απόφαση είναι δική σου.

    ReplyDelete
  19. man about town7 June 2010 at 02:39

    Scatterbrain
    Καταλαβαινεις τωρα φανταζομαι οτι η ερωτηση μου-αμαν αυτο το μπλογκ ολο ερωτησεις ειναι,λολ- εχει σχεση με πολλα πραγματα και κυριως με ανθρωπους που αγαπαμε αλλα δεν τους τα λεμε ολα γιατι φοβομαστε την αντιδραση τους και κυριως μην μας απογοητευσουν. Μπορει να ειναι οι γονεις μας που δεν ξερουν κατι για τη ζωη μας, ενας φιλος/φιλη που ειμαστε ερωτευμενοι μαζι του/της αλλα δεν του/της το λεμε, οτι μας αρεσει κατι συγκεκριμενο στο σεξ και δεν το λεμε στη σχεση μας κι αλλα χιλια δυο πραγματα μικρα ή μεγαλυτερα που θα δοκιμαζαν τις σχεσεις μας με τους αγαπημενους μας. Κλεινοντας να σου πω οτι δεν εισαι ο μονος εγωιστης στη μπλογκοσφαιρα, ξερω αλλους πολυ μεγαλυτερους απο σενα ;-)

    ReplyDelete
  20. La Gigi7 June 2010 at 22:05

    πώς γίνεται να κρύψεις αυτό που αισθάνεσαι;

    ReplyDelete
  21. man about town8 June 2010 at 02:18

    melissoula
    ε καλα μερικα πραγματα δεν κρυβονται...οπως το παθος για cheesecake φραουλα ;-)

    ReplyDelete
  22. La Gigi8 June 2010 at 09:48

    το πάθος είναι 3 μους σοκολάτας, μόνο στο γνωστό μέρος ;-)

    ReplyDelete
  23. Anonymous9 June 2010 at 02:36

    Να έρθεις να με βρεις. Έχουμε αφήσει κάτι στη μέση. Μου άφησες μια πληγή χωρίς ίχνος.

    ReplyDelete
  24. Ο Μικρός Ναυτίλος11 June 2010 at 13:58

    όταν το λες τίποτα δεν σε προετοιμάζει για το πόσο καλά το δέχονται κάποιοι που δεν θα το περίμενες ποτέ. και αντίστροφα.

    οπότε ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το αν πρέπει να πεις οτιδήποτε αλλά απλά το κάνεις και όπου βγει.

    ReplyDelete
  25. Glayki18 June 2010 at 12:17

    τωρα που το έφτιαξες τόσο όμορφο..τωρα το κλείνεις?

    ReplyDelete
  26. Provato6 July 2010 at 17:59

    αχ, αυτός ο descarte έχει κάψει πολύ κόσμο.

    σταμάτα να σκέφτεσαι με την λογική των δίπολων. πολλά πράγματα μπορούν (μη σου πω είναι κ καλλίτερα) να γίνονται παράλληλα, ταυτόχρονα, όχι σε αντιδιαστολή τέλος πάντων!

    xxxx

    ReplyDelete
  27. ΦΛΕΓΟΜΕΝΟΣ11 November 2010 at 19:06

    δε ξέρω, δε ξέρω

    υποθέτω η τύχη και οι περιστάσεις, καθώς και το αλκοόλ παίζουν μεγάλο ρόλο

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)