μάθημα ιστορίας δύο χιλιάδες δέκα

οι άνθρωποι που ξέρω πολύ καλά είναι όλο και πιο δύσκολο να με εκπλήξουν. πράγμα που κάνει πιο εύκολη την απόφαση ποιούς να κρατήσω στη ζωή μου.

το να είσαι ευτυχισμένος ειναι δύσκολη απόφαση, αλλά είναι πάντα σωστή.

κάθε συναισθηματικό πρόβλημα έχει γεωγραφική λύση.

μερικοί άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μας μόνο και μόνο για να μας οδηγήσουν σε κάποιους άλλους. αλλά το καταλαβαίνεις μόνο αφού έχουν φύγει.

στα γενέθλιά μου πήρα το καλύτερο και το χειρότερο δώρο από τον ίδιο άνθρωπο.

έχω addiction με το φαγητό, το shopping και το sex κι όποιος με ρωτήσει γι'αυτά λέω πάντα ψέμματα.

δεν υπάρχει αθώο ψέμμα. στο τέλος πάντα κάποιος θα πληγωθεί.

μερικές φορές το σύμπαν σου δίνει αυτό που χρειάζεσαι όταν το χρειάζεσαι. πρέπει όμως να μάθεις να το αναγνωρίζεις.

δέχεσαι την αγάπη που νομίζεις οτι σου αξίζει.

μερικές φορές ένας άνθρωπος που δεν ξέρεις καθόλου, σου θυμίζει αυτό που πραγματικά είσαι.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν καλές προθέσεις. Είναι όμως πολύ εγωιστές ή φοβισμένοι για να τις πραγματοποιήσουν.
Myself included.

Το καλύτερο δώρο που μπορείς να δώσεις είναι προοπτική.

Η ενοχή είναι πολύ ακριβό συναίσθημα.

Το να αφήνεις πίσω πράγματα που αγαπάς είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Το ίδιο ισχύει και για ανθρώπους που αγαπάς αλλά εξίσου δύσκολο είναι ν'αφήνεις πίσω το θυμό και τη μνησικακία (δεν είμαι σίγουρος γι'αυτή τη λέξη αλλά έτσι μετέφρασε το Google translator το resentment)

Never try to bullshit a bullshitter

Ο δικηγόρος μου μού είπε οτι πρέπει ν'αρχίσω να πιστεύω οτι όλοι θέλουν κάτι από μένα. Έκανε λάθος. Το πρόβλημα είναι οτι συνεχίζω να έχω σχέσεις με ανθρώπους που θέλουν πράγματα που δεν θέλω ή δεν μπορώ να δώσω.

Έχασα πολύ χρόνο να σκέφτομαι ανθρώπους που με ήθελαν όταν δεν μπορούσαν πια να με έχουν.

Η εκδίκηση είναι ομολογία πόνου.

Πρέπει να το πάρω απόφαση. Οι άνθρωποι που αγαπώ πολύ ποτέ δεν θα κάνουν κάτι για να μ'ευχαριστήσουν αν είναι να ξεβολευτούν.

Ο τρόπος που γράφω είναι τόσο κόντρα σ'αυτό που είμαι που μπερδεύομαι ακόμα κι εγώ.

κι επειδή τίποτα από τα παραπάνω δεν θα ισχύει στο μέλλον...

Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος

Christmas Cards

b|a|s|n\i/a


Μπάτλερ


provato


fevis


Ηφαιστίωνας


Glayki


ps


donnabella


ο μικρός ναυτίλος


wrong man


gg


+ takis x,φλεγόμενος, zero point, epi-lexei, akanonisti, άσωτος γιος, scatterbrain, nerstes, eleni, tsompanakos, vam33, ouraniskos, oza rouge, apos, mahler, tigerlilious, αβάδιστη, despinarion, alex from planet Mab, ζοζεφίνα, litanie des saints, ρίκη ματαλλιωτάκη, dixina, roadartist, ο ψεύτικος πέτρος, chris, appelsinpiken, kounelos, marvin, ανώνυμοι

Happy Christmas your ass!

p.s. just because it's christmas (and at christmas you tell the truth)

this boy's too young to be singing the blues...

If you can't love yourself, 
how the hell are you going to love someone else?

p.s. to those who understand no explanation is necessary, to those who don't none is possible

ο κουτσός βασιλιάς

It's my party and I'll cry if I want to
You would cry too if it happened to you



Μερικά παραμύθια δεν έχουν καλό τέλος...

Τον αγαπάς, έτσι δεν είναι;


Μια απλή ερώτηση.
Δεν αναφέρθηκε κανένα όνομα.
Κι όμως η εικόνα του ήρθε στο μυαλό σου.

10+3

La grande dame Fevis μου είπε να παίξω σ'ενα παιχνίδι και να γράψω 10 αγάπες και 3 στιγμές. Εμένα μ'αρέσουν όλα τα wicked and twisted (mind and sex) games αλλά αυτό με προβλημάτισε. Γιατί σκέφτηκα να γράψω τα 10 άτομα που αγαπάω αλλά τελικά δεν είναι 10 είναι 5 και η σχέση με καθένα απ'αυτά εξαιρετικά περίπλοκη, μετά σκέφτηκα λίστες με πράγματα που αγαπάω από βιβλία, μουσικές και φαγητά μέχρι designers και porn stars αλλά αυτά δεν είναι true love και τελικά κατέληξα να σκέφτομαι τι αγαπάω να μου συμβαίνει (να με παίρνουν αγκαλιά και να με φιλάνε χωρίς λόγο, να μου κάνουν δώρο αυτό που πραγματικά θέλω, να μην τρομάζουν όταν κάνω επιθέσεις, να ξεπερνάνε τον εαυτό τους για χάρη μου). Και κάπου εκεί διαπίστωσα ότι η καψούρα της ζωης μου είμαι εγώ(αλλά αυτό το είχες ήδη καταλάβει). Όσο για τις προσωπικές στιγμές που θυμάμαι είναι συνδεδεμένες με πόνο(σωματικό ή ψυχικό), με σεξ ή με βόλτες,ταξίδια,συναντήσεις και events. Αλλά δεν έχει σημασία να τα διηγηθώ, θα έπρεπε να ησουν εκεί για να καταλάβεις. 
Συμπέρασμα: If you want to live my life, pay my bills.

GAME OVER.

και τώρα να συνεχισουν το παιχνίδι, η Γλαυκη (αλλα στο dolce vita), o b|a|s|n\i/a (αλλά χωρίς φωτογραφίες από την αυλή και το μόμπυ) και η GG (που πάει να το αποφύγει αλλά επιμένω)

so, what else?

(το post ειναι για την Uffie, τα υπόλοιπα είναι πρόφαση)
ξαναδιάβασα οτι έχω γράψει και αν δε μου προκαλεί γέλιο, με θυμώνει (it's just crap) οπότε time for a change
τα google stats δείχνουν οτι τα traffic sources μου είναι: θερμίδες biscolatto και video fuck με τις φίλες της γυναίκας μου. στο σωστό μέρος ψάχνουν.
to ipad or not to ipad?
(κι έχει δίκιο η GG όλοι παιρνουν blackberry για τα πλήκτρα εγώ γιατί πήρα αυτό με το touch screen;)
πρέπει να μάθω να μην παίζω με τις λέξεις, πληγώνω ανθρώπους χωρίς λόγο (καλά μερικές φορές υπάρχει λόγος).
Θελω μια dark grey haut à courroies 50cm
ας μαζέψουν μερικοί το virtual trash απο τον κυβερνοχώρο. δεν χρειάζεται να ξέρω και την παραμικρή σκέψη που περνάει απο το μυαλό τους. μην παίρνεις παράδειγμα από το Σεφέρη που έγραφε ημερολόγιο απο τα 3 του ή κάτι τέτοιο
(και ακόμα κι αυτό είναι αδιάφορο)
χρειάζομαι μια σχέση αγάπης κι εξάρτησης.
μήπως να πάρω σκύλο;

NATALIE PORTMAN & RASHIDA JONES Speak Out from Natalie Portman
Μάθημα ζωής: σε άρθρο στο Vanity Fair για το Βατοπαίδι ρωτάει ο δημοσιογράφος τον πατέρα Αρσένιο πως κατάφεραν οι μοναχοί να γίνουν case study στο Harvard Business School.και αυτός απαντά: ο έξυπνος δέχεται, ο ηλίθιος επιμένει
είσαι fearless όταν φοράς τέτοια παπούτσια; or crazy?

(από την προσωπική συλλογή της Τ)
_____________________________

ο καλύτερός μου φίλος μου φτιάχνει το κέφι γράφοντας ποστ που δεν θα δημοσιευθούν ποτέ σατιρίζοντας άλλους bloggers με φράσεις όπως "...έξω τα γαμημένα κουνούπια κυνηγούν το ένα το άλλο και το φεγγάρι λάμπει γιατί είμαι στην Αθήνα..." (σατίρισε και το δικό μου σε βαθμό γελοιοποίησης αλλά είμαι αρκετά ψώνιο ώστε να μην το βάλω)
στην προηγούμενη ζωή μου ήμουν ο Pablo Picasso (fb test)
τελικά η Britney έχει γράψει αληθινή ποίηση:
I think I did it again.I made you believe
We're more than just friends...Oops! 
... I did it again.
I played with your heart.
Got lost in the game.
Oh, baby; baby.
Oops!
... You think I'm in love.
That I'm sent from above...
I'm not that innocent.
αν η Σίσσυ Πουστοδούλου του Γιάννη Ξανθούλη είχε blog θα ήταν η Tavi Gevinson
οι εξουσιαστικές σχέσεις που δεν έχουν ξεπεράσει το πρωκτικό στάδιο είναι πάντα πρόβλημα (είτε με τη μάνα σου είτε με την κυβέρνηση).
και κλείνω πάλι με Uffie και Pharell

αυτό που αντέχει

Πίσω από οτιδήποτε γράφεις ή δημιουργείς υπάρχει κάτι που έχει χαθεί. Και η κρυμμένη επιθυμία να βρεις αυτό που χάθηκε. Να το ξανασυναντήσεις. Αυτό που λείπει είναι αυτό που μας κάνει να μιλάμε,να γράφουμε και να ζούμε. Το blog αυτό καθορίζεται απο το λόγο ύπαρξης του, από το χώρο της πραγματικότητας τον οποίο πρέπει και θέλει να ανακαλύψει. Κάνει συνένοχο τον αναγνώστη, θέτοντας ερωτήσεις αλλά τελικά επαναλαμβάνεται γιατί ο συγγραφέας του ξέρει την αλήθεια. Ξέρει τι έχασε και πότε κι ελπίζει να το ξαναβρεί. Κι ο τρόπος να το ξαναβρεί είναι εκεί έξω. Στην αληθινή ζωή. Γι'αυτό ξεκινάει ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι ανακαλύψεων και συναντήσεων. Ένα ταξίδι για να επουλώσει μια πληγή χωρίς ίχνος. Κάνοντας σ'αυτούς που συναντά την ίδια ερώτηση.
"Άραγε πρέπει πάντα να κρύβουμε αυτό που αισθανόμαστε για να κρατήσουμε αυτό που αγαπάμε;"
Κι όταν πάρει την απάντηση θα επιστρέψει...

Κάπου εδώ τελειώνει ένας κύκλος του blog. Ραντεβού το Σεπτέμβρη;

λεπτομέρειες

ο τρόπος που με κοιτάζεις μισοκλείνοντας τα μάτια/όπως μυρίζει το δέρμα σου/ο τρόπος που απαντάς στο τηλέφωνο/που με χτύπησες στο πρόσωπο μέσα στο αυτοκίνητο/επειδή ντρέπεσαι που κλαις/το γέλιο σου/ο τρόπος που ανάβεις τσιγάρο/το λίγο κουρασμένο βλέμμα σου/που ξέρω ότι σκέφτεσαι πράγματα για μας που δεν θα μου πεις ποτέ/κι είναι κρίμα γιατί θέλω να τ'ακούσω/που δεν θα πάρω ποτέ αυτό που θέλεις να μου δώσεις, αλλά θέλω αυτό που δεν μπορείς/που έχεις καταλάβει οτι μπορείς να μου πεις τα πάντα αλλά εγώ δεν θα κάνω ποτέ το ίδιο κι όμως είναι εντάξει αυτό/γιατί καταφέρνεις να με ξαφνιάζεις/οι μουσικές που ακούς/ο σκύλος σου/που έχω δοκιμάσει τις αντοχές σου/γιατί είπες την ώρα που τρώγαμε ότι αν με πλησιάσεις κι άλλο θα φύγω κι εκεινη τη στιγμή σκέφτηκα οτι με ξέρεις καλά/αλλά θα μείνω/που ξέρω οτι χαίρεσαι κρυφά για τα επαγγελματικά μου/επειδή σου ζήτησα να έρθω σπίτι σου ενώ ξέρω ότι δεν ήθελες/που ήθελες φωτογραφίες μου/που ξέρω τις συνήθειες σου/για τα τρία πράγματα που μου είπες το τελευταίο βράδυ που περάσαμε μαζί/γιατί με περίμενες

άνοιξη

Ίσως έτσι γίνεται από δω και μπρος. 
Όλο θαύματα και θα πραγματοποιούνται οι επιθυμίες.

Μόνο πες τι θέλεις

ακροβάτης κι ισορροπιστής

να μην υποκύπτεις στο καθησυχασμό του ανούσιου και του μέτριου 
και να μην τροφοδοτείς την έλξη των άκρων και του σκοταδιού

που να σου εξηγώ...

ξέρεις τι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις;
ένα παιχνίδι ανάμεσα στην ασφάλεια και στον κίνδυνο.

Για όλα υπάρχει μια απάντηση

Τι θέλεις να ρωτήσεις;

coffee, drinks and cigarettes

oreo cookie και εμφιαλωμένο νερό.
άλλαξες λίγο νομίζω. πιο θυμωμένος μου φάνηκες. αλλά πιο κοντά μου σε ένιωθα. μίλησες για πολλά. πρώτη φορά. και μου έφερες μουσική και λόγια.και περπατήσαμε πολύ. μου αρέσει να σε πειράζω, στο είπα;
mojitos and vodka.
διαμάντια και μπλουζ. και μουσική. και comfort food. βαριέμαι λίγο. τα πιο sexy χείλη με ροζ gloss σκορπίζουν καπνό Καρέλια. παίρνω ένα email που δεν το περίμενα.είμαι θυμωμένος και μπερδεμένος. ξαφνικά όλα αλλάζουν.
coffee.
μιλάς συνέχεια. κουνάς τα χέρια σου. εξηγείς. τα μάτια σου λάμπουν. σκέφτομαι ότι δεν σου ταιριάζει η ζωή που κάνεις. είσαι φτιαγμένη για άλλα. όπως λέει κι ο Καβάφης "και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις"
biscolatto.
με κοιτάς εξεταστικά. νομίζω οτι θα με μαλώσεις. με αγγίζεις στο πρόσωπο. με ξαφνιάζεις.
fredoccino και μετα mojito.
τυχαίες συναντήσεις. μια συζήτηση που έμεινε ατέλειωτη. μιλάμε για επαγγελματικά, βαρετά αλλά καταλαβαίνω οτι υπάρχει κάτι που δεν λέμε. δεν ξερω γιατί αλλά τον Τ. τον ενοχλεί η παρουσία μου. ο Γ. με ξαφνιάζει όταν την ώρα που φεύγω με αγκαλιάζει. τι υπέροχο πλάσμα. τόσο θετική παρουσία.
wine and cigars.
θέατρο και γαστρονομία. a puppetmaster. bromance and man crushes. συζητήσεις με κώδικες. δίπλα μου ένας άντρας που θα μπορούσε να είναι φίλος μου. και είναι περίεργο γιατί αυτό μου συμβαίνει σπάνια. εσύ ανακατεύεις τα πράγματα με μια ενέργεια που χαλάει τις ισορροπίες.
lemon pie martini and prawn tempura.
μιλάμε συνέχεια. λέμε πολλά. τα λέμε όλα. μιλάμε για sex. σου λέω πως το κάνουν κάποιες γυναίκες που ξέρεις. γελάμε. σε θυμώνω και σε κουράζω. μου βάζεις τις φωνές και πάμε βόλτα.
διπλός ελληνικός.
είσαι το ταίρι μου. δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες. σκοτεινά βλέμματα. ξέρεις την αλήθεια.
caipirihna
κάνει κρύο. δε λέμε και πολλά. κρίμα γιατί έχεις μια απίστευτη ικανότητα και στις πιο ακατάλληλες στιγμές να εστιάζεις στα λάθος πράγματα. μου λες οτι είμαι ευφυής. έχω ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. βγάζουμε φωτογραφίες.
wine and cigars again.
power games. mind games. sex games. θέατρο και γαστρονομία μέρος δεύτερον με κοινό τη Βάνα (μία είναι η Βάνα) τη Λάτση και τη Μοιραράκη. παίζω το ρόλο που μου έδωσαν αλλά χωρίς όρεξη. ο θίασος έχει λαμπερούς πρωταγωνιστές αλλά δεν τους αρέσει το έργο. το έργο μέσα στο έργο είναι πιο ενδιαφέρον...

Και πέρα απ'όλα τα τραπέζια, τις καρέκλες και τα κρεβάτια υπάρχεις εσύ. Που σε βρήκα, σε διάλεξα και σ'έκανα να με προσέξεις. Που αν και τα πράγματα είναι στραβά και μερδεμένα, εσύ ξέρεις να τα κάνεις απλά κι εγώ ανοίγομαι μαζί σου όπως ποτέ πριν. Και αν και τίποτα δεν είναι όπως θέλω στη ζωη μου, μόνο που ξέρω ότι είσαι εκεί με κάνει να χαμογελάω.

le livre du destin est toujours ouvert...

everything we do
connects the space
between me and you

oι τελείες που ενώνουν δύο σημεία είναι άπειρες κι έτσι πλησιάζουμε αλλά ποτέ δεν φτάνουμε

επιτάφιος για τον ανώνυμο σχολιαστή

Κάθε μέρα απομακρύνεσαι όλο και πιο πολύ από αυτό που θα μπορούσες να είσαι.
Αυτό λοιπόν είναι το σύστημα που λες ότι δουλεύει μια χαρά;

Η μαύρη γραμμή δεν είναι εκεί για να κρατήσει εμένα απέξω, είναι εκεί για να κρατήσει εσένα μέσα.

If I had only known then who I am now

What happens
when
someone
you love
loves someone
you hate?

kiss and tell

πες μου κάτι. ο,τιδήποτε. πως πέρασες σήμερα. πως κοιμήθηκες χτες. τι θα φας αύριο. τέτοια απλά.

πες μου κι ένα μυστικό σου. χωρίς να πεις τ'όνομά σου.

and just like that

Ό,τι έμαθα στη ζωή μου το έμαθα από γυναίκες. Κι ό,τι έμαθα για τη ζωή μου, πάλι από γυναίκες το έμαθα. Και τις τελευταίες μέρες όλο αυτό που είμαι και ο ρόλος που παίζω στο έργο που εγώ γράφω για τη ζωή μου, ανατράπηκε και δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος, αλλά 2 γυναικείοι ρόλοι που δεν τους είχα προβλέψει εμφανίστηκαν κι ανέτρεψαν τις ισορροπίες που αφελώς νόμιζα οτι υπήρχαν. Δυο γυναίκες αρχέτυπα-που σαν την Εύα- είναι απαραίτητες για την ύπαρξη, την αμαρτία, την ευχαρίστηση, την τιμωρία και την επιβίωση. Που απ'ο,τι μπορώ να καταλάβω, στη δική μου τη ζωή ήρθαν για να δοκιμάσουν τις αντοχές μου, ν'ακονίσουν το μυαλό μου, να μου βγάλουν τα περιττά και να με βάλουν μπροστά στο δίλημμα αν θα προχωρήσω αμυνόμενος και φοβισμένος ή θα φάω τα μούτρα μου, αλλά τουλάχιστον θα έχω πολεμήσει για το αποτέλεσμα και δεν θα έχω μείνει στα μετόπισθεν. Κι ενώ εγώ κάνω αυτό που ξέρω καλά και προσπαθώ με τρόπο λαμπερό κι ανώδυνο, με καθρέφτες και μελάνια ν'αποφύγω τον εαυτό μου, αυτές σαν αληθινές πρωταγωνίστριες χρησιμοποιούν τα δικά μου μέσα για να μου δείξουν την αλήθεια μου και τη δική τους. Και αν και είμαι ακόμα ζαλισμένος από την εμφάνιση τους, είμαι ανυπόμονος να δω τι θα γινει στη συνέχεια κι αν θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του ρόλου μου. Γι'αυτές ίσως να μην έχει σημασία, αλλά εμένα θα μου κάνει τη ζωή να είναι αυτό που πάντα ήθελα, ένα έργο που αντέχει στο χρόνο, θα θέλεις να ξαναδείς και θα το διηγείσαι στους άλλους.


H πρώτη γυναίκα που θα αναφέρεται με τα αρχικά LB είναι μια γυναίκα που έχει ζήσει έντονα, έχει μια απίστευτη επιδραστικότητα στα μέρη που κινείται και καταφέρνει πάντα να εξηγεί τη ζωή με τον πιο μαγικό τρόπο. Μια γυναίκα που δε σε απειλεί παρ'ολη την εξυπνάδα, την ομορφιά και τη γοητεία της και είναι μια πριγκήπισσα της πόλης, που δίνει ουσία και νόημα στις ανθρώπινες σχέσεις συνδέοντας μ'ένα αόρατο νήμα τους φίλους και τους αγαπημένους της.


Η δεύτερη γυναίκα που θα την ονομάσω DR είναι μια γυναίκα που έχει ένα παρελθόν παρόμοιο με το δκό μου και που αισθάνομαι οτι έχουμε κοινά στοιχεία. Εξαιρετικά όμορφη και πολύ επιτυχημένη, λίγο μοναχική και πολύ γεναιόδωρη στην προσέγγισή της με τους άλλους αλλά επίσης αυστηρή και πειθαρχημένη, έχει μια μελαγχολία στο βλέμμα που την κάνει γήινη κι ευάλωτη, ένα μίγμα από ατσάλι και μετάξι.

There's something we could share if we dare, why don't we?

I have nothing to say, really. I have to find some material for my next "literary" masterpiece. But, due to the fact that I have sounded absolutely silly so far in this blog, I’ll try to improve my image by sharing some words of wisdom. Let’s see. I believe it was Elbert Hubbard* who said:
"Every man is a damn fool for at least five minutes every day; wisdom consists in not exceeding the limit".
Fail.


*Elbert Green Hubbard (June 19, 1856 – May 7, 1915) was an American writer, publisher, artist, and philosopher. He was an influential exponent of the Arts and Crafts movement and is, perhaps, most famous for his essay A Message to Garcia (courtesy of Wikipedia).

Maxinquay by Tricky 117 repeats in my ipod

electric is the love

What sound was that?
What did we hear?
It was the breath we took when we first met.
Listen. It is here.

για όλους τους ερωτευμένους

όλοι μας μπορεί μια μέρα, για έναν έρωτα, για ένα τίποτα να φάμε στην καρδιά τη σφαίρα...

πυξίδα

αν ερωτευτείς το αντίθετο σου πού θα ζήσετε;
ποιός είναι ο μαγικός εκείνος τόπος;
πού ενώνονται τα αντίθετα;

come closer and see

Do you know what's the most valuable, precious and unique thing in the world?
A second chance

κομμάτια κι αποσπάσματα

είμαι άρρωστος, πονάει ο λαιμός μου και πίνω lemsip/ and I really hate lemsip/είπα στην Kim να μου στέλνει emails αντί να με παίρνει τηλέφωνο και το blackberry χτυπάει κάθε 5 λεπτά/I'm sick of following my dreams. I'm just going to ask them where they're going and hook up with them later/ αποφάσισα να ερωτευτώ τον πρώτο άνθρωπο που θα γνωρίσω που θα είναι γεναιόδωρος στα λόγια ανεξάρτητα από εμφάνιση, φύλλο,ηλικία/θέλω να βρω όλα τα έργα της Λούλας Αναγνωστάκη και δεν ξέρω πως (ειδικά το Διαμάντια και Μπλουζ)/ο sales rep που έρχεται για να μου πουλήσει ένα ultrasound machine είναι μεθυσμένος στις 2 η ώρα το μεσημέρι/business day trip to Paris/στο Margiela μια πωλήτρια ζητάει το τηλέφωνο μου/ παγωτό φυστίκι απο το Lafayette Gourmet και mini madeleines από τον Pierre Hermé/με σταματάνε συνέχεια στο δρόμο για να μου ζητήσουν directions/everyone has a passion that is lost in others/η Θ. μου λέει οτι η εξήγηση για τα my lucky underwear είναι ότι είναι τόσο χάλια που μόλις τα δεις θες να μου τα βγάλεις αλλα οκ αφού δουλεύουν δε με νοιάζει ο λόγος/η μεγάλη ατυχία ενός άντρα είναι οτι δεν θα μάθει ποτέ τι σημαίνει πολλαπλός οργασμός/είδα μια πολύ όμορφη γυναίκα με κόκκινα μαλλιά στο Jubilee line που διάβαζε "Le temps retrouvé"/my new style icon είναι ο ποδοσφαιριστής Hidetoshi Nakata/είναι ποίηση η ραπ ή όλα τέλειωσαν με τους Smiths?/πάντα χρειάζεσαι μια δεύτερη γνώμη που τελικά θ'αγνοήσεις/ happiness isn't always the best way to be happy/θέλω ν'αφήνω τις προτάσεις ατελείς, δίνει την αίσθηση οτι κάτι σημαντικό συνέβη την ώρα που

υπνοβάτης

"Να θυμάσαι ότι το θέατρο του κόσμου είναι πιο μεγάλο από το βασίλειο της Αγγλίας"
Αυτά τα λόγια που είπε η Μαρία Στιούαρτ λίγο πριν την αποκεφαλίσουν μου έρχονται συχνά στο μυαλό τις τελευταίες μέρες. Μια ο σεισμός στην Αϊτή, από την άλλη η κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας όπως την διαβάζω στις αγγλικές εφημερίδες, που έρχονται σε αντίθεση με την "glamorous" δουλειά που κάνω, με κάνουν να σκέφτομαι πόσο δύσκολο είναι να ξεπεράσεις το μικρόκοσμό σου. Και ίσως είναι πιο εύκολο όταν συμβαίνουν τόσο δραματικά γεγονότα, αλλά σχεδόν απίθανο όταν αφορά την καθημερινότητα σου. Πως αφήνεις μια πληροφορία να επηρεάσει την ζωή σου; Πως γίνεται να ανοίξεις "πόρτες" σε καινούρια άτομα, σε καινούριες ιδέες, σε καινούρια αισθήματα; Νομίζω μερικές φορές ότι είμαι σαν υπνοβάτης μέσα στη ζωή μου. Όλα αυτά που ξέρω, που αγαπώ, οι φίλοι μου, το γούστο μου, οι επιλογές μου, ο τρόπος που σκέφτομαι, ο τρόπος που αντιδρώ είναι σα να τα ονειρεύομαι, σα να γίνονται χωρίς τη δική μου συναίνεση. Πως ξυπνάς από το όνειρο σου; Πως αρχίζεις μια καινούρια "μέρα"; Πως καταλαβαίνεις οτι το θέατρο του κόσμου είναι πιο μεγάλο απο το δικό σου βασίλειο και τι ρόλο θ'αποφασίσεις να παίξεις στο έργο της ζωής;

fight or flight?

Have you ever liked someone so much you just wanna lock yourself in your room, turn on sad music and cry?

η ατάκα είναι από το Glee και την λέει ένα 16 year old high school girl αλλά όλοι έχουν υπάρξει κάποια στιγμή στη ζωή τους και άσχετα απο ηλικία και φύλλο 16 year old girls, οπότε καταλαβαίνεις τι εννοώ

must you go?

Tον είδα πρώτη φορά σ'ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο. Δεν ανταλλάξαμε κουβέντα όλο το βράδυ. Μόνο την ώρα που έφευγα, με πλησίασε και μου είπε: "Πρέπει να φύγεις;" "Δεν είνα απόλυτα απαραίτητο" απάντησα. Φύγαμε μαζί αργότερα και πήγαμε σπίτι μου. Έφυγε στις 6 το πρωί...

Ένα χρόνο μετά το θάνατο του Harold Pinter η γυναίκα του Lady Antonia Fraser δημοσιεύει τα ημερολόγια της, που περιγράφουν την ερωτική τους ιστορία για 33 χρόνια, σ'ένα βιβλίο με τον τίτλο Must you go?

Έχουμε πάει με το Jason και την Olivia για φαγητό στο Zuma κι εκτός από το συνηθισμένο crowd από Ρωσίδες με Balmain και Louboutin που έτσι κι αλλιώς δεν τρώνε(liquid lunches only,darling) βλέπω ένα ζευγάρι απέναντι που είναι τόσο ερωτευμένο, που δεν μπορούν να μην αγγίζονται. Και σκέφτομαι ότι όταν δυο άνθρωποι αγαπιούνται, είτε είναι τέρατα της διαννόησης και Νobel prize winners είτε εγώ κι εσύ, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο μελό. Γιατί αυτό που βλέπεις στο βιβλίο είναι η καθημερινότητα 2 πολύ διαφορετικών ανθρώπων που αγαπήθηκαν πολύ. Το βιβλίο δεν έχει τίποτα σημαντικό να πει, αλλά είναι εξαιρετικά συγκινητικό στην απλότητά του και ίσως το συμπέρασμα είναι ένα: ότι άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους όταν ερωτεύονται φτιάχνουν το δικό τους κόσμο...
Το ζευγάρι στο Zuma έφυγε βιαστικά χωρίς να τελειώσει το φαγητό του και κανονικά εδώ θα έλεγα κάτι για μένα αλλά θα ακύρωνε το cynical, sarcastic and lonely στον υπότιτλο του blog.

new year's resolution

Δεν θέλω πράγματα, θέλω εμπειρίες.

and no regrets

if you don't want to fuck me baby, baby fuck off

Γιατί λυπάσαι που τέλειωσε; Το ήξερες ότι θα τελειώσει, έτσι δεν είναι; Μα νομίζω ότι σ'ενοχλεί επειδή πήρες την απόφαση ερήμην του. Αυτός θ'άφηνε το πράγμα να σέρνεται γιατί δεν μπορούσε να σου πει όχι. Τα χείλη του δηλαδή δεν μπορούσαν να το πουν, γιατί το όχι το είχε φτιάξει με τα μάτια, τα χέρια και το κεφάλι. Μόνο το στόμα δεν άνοιγε να το πει. Αλλά νομίζω ότι φταις κι εσύ. Τον έκανες να αισθάνεται πιό σημαντικός απ'ότι είναι. Προσπάθησες να εκμηδενίσεις τις αποστάσεις με το να υποτιμάς τον εαυτό σου, να το παίζεις ανασφαλής, να ζητάς την εγκρισή του. Αλλά δεν το άξιζε. Όχι γιατί είναι κακό παιδί, μιά χαρά παιδί είναι. Γλυκός, τρυφερός και συμπαθητικός. Αλλά λίγο κουρασμένος για να σε αντέξει. Θέλει τις ευκολίες του, πράγματα οικεία, τη σειρά του. Όπως έχει μάθει. Και νομίζω ότι τον τρόμαξες λίγο. Δεν πειράζει.Γιατί το πρόβλημα ήταν ένα. Ότι δεν είχε την εξυπνάδα να καταλάβει τι θα μπορούσες να κάνεις γι'αυτόν. Πόσο πολύ θα τον φρόντιζες. Και γιατί δεν είδε πως αφέθηκες χωρίς ίχνος εγωισμού και με θάρρος σε μια σχέση που δεν σου πρόσφερε τίποτα. Χωρίς δευτερογενές όφελος. Σε νόμιζε high maintenance. Δεν καταλαβε. Και το λυπηρό είναι ότι δεν προσπάθησε ενώ μπορούσε.Και τώρα τον περιμένει ένας κόσμος δεύτερης κατηγορίας. Και γιατί κάνεις πάντα το ίδιο λάθος; Να θες να τον κρατάς στη ζωή σου σαν "φίλο"; Μα τι συλλογή ανθρώπων είναι αυτή που κάνεις; Σαν κομμένα λουλούδια είναι. Τα φροντίζεις ενώ είναι έτοιμα να μαραθούν. Πότε θα φροντίσεις τον εαυτό σου; Ο επόμενος άντρας που θα βρεις πρέπει να σε διεκδικήσει. Και να είναι δυνατός. Όσο είσαι κι εσύ. Και να σ'αγαπάει κάθε μέρα...Πάμε μια βόλτα;


την αγαπημένη σου βόλτα στο Borough Market για να πάρουμε Lemon Chiffon Cake και Banoffee Pie απο το Konditor & Cook και μετά στο espresso bar στην Tate Modern να χαζευουμε το ποταμι ακούγοντας το τραγούδι του τίτλου για να μας φτιάχνει το κέφι

πάει ο παλιός ο χρόνος...

ταξίδεψα πιο πολύ από κάθε άλλη χρονιά στη ζωή μου/κατάλαβα ότι ακόμα κι αν ξεπερνούσα τον εαυτό μου, μια σχέση δεν είχε μέλλον/άλλαξα σπίτι μετά από 5 χρόνια/είδα οτι ακόμα κι έξυπνοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν πέρα από την επιφάνεια/έμαθα στη μάνα μου να στέλνει email για να μη με παίρνει τηλέφωνο κι αν δεν της απαντήσω στα 3 που στέλνει κάθε μέρα, μου τηλεφωνεί για να δει αν είμαι καλά/πήρα το καλύτερο στρώμα για το κρεβάτι μου και σεντονια με 1000-thread count και τα μοιράστηκα με την πιο υπέροχη αγκαλιά/είδα το καλύτερο φεγγάρι της χρονιάς στην Αθήνα/βαρέθηκα τους καχύποπτους και κουμπωμένους ανθρώπους/μεγάλα προβλήματα υγείας απασχόλησαν την οικογένειά μου/συνειδητοποίησα πόσο εύθραυστοι είναι κάποιοι και ότι τελικά αντέχω πιο πολύ απ'ότι νόμιζα/πήγα σε πολύ περίεργα πάρτυ με τους πιο παράξενους ανθρώπους/αγόρασα χιλιάδες άχρηστα πράγματα και πέταξα τα περισσότερα/συνειδητοποίησα ότι με κουράζουν όσοι είναι κολλημένοι στο παρελθόν/γνώρισα πολύ διάσημους ανθρώπους μέσα από τη δουλειά και με ξάφνιασε όλες τις φορές το πραγματικό τους πρόσωπο/σύναντησα μέσα από το blogging δύο γυναίκες που με εμπνέουν κι έναν άντρα με αστραφτερό μυαλό/κατάλαβα ότι μοιάζω με τον πατέρα μου κι αυτό μ'ενόχλησε κάπως/γέλασα πολύ/λυπήθηκα που κάποιοι μπήκαν σε μια σχέση και άλλαξε η συμπεριφορά τους/ειδικά όταν δεν ζητάω τίποτα απ'αυτούς/έμαθα με γλυκόπικρο τρόπο οτι οι stylish people είναι πιο open και ζεστοί στους "απλούς" ανθρώπους απ'ότι το αντίστροφο/μετά από χρόνια στο fine dining αποφάσισα να εξερευνήσω το "gourmet" junk food/χόρεψα πολύ ένα βράδυ στο St Barts που δεν θα ξεχάσω ποτέ/έμαθα ότι κοιμάμαι πολύ ήσυχα/αρχισα να εκτιμώ πράγματα που θεωρούσα δεδομένα/συνεχίζει να με ξαφνιάζει ευχάριστα η γεναιοδωρία στα λόγια και στις πράξεις/θύμωσα πολλές φορές με την Ελλάδα/ συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά πόσο τυχερός είμαι/άρχισα να βγάζω φωτογραφίες/δεν πήγα σινεμά ούτε μια φορά/είδα όλα τα επεισόδια του Frasier/σταμάτησα τη γιόγκα και άλλαξα τρία γυμναστήρια μέχρι ν'αποφασίσω τι θα κάνω/μάλωσα τόσο άγρια με την Μ. που νόμισα ότι θα φωνάξουν την αστυνομία οι γείτονες/κατάλαβα ότι είμαι μοναχικός αλλά με γεμάτο social calendar/διαπίστωσα ότι κάποιοι θεωρούν την ευγένεια, αδυναμία χαρακτήρα/δε βαρέθηκα ούτε μια μέρα/ευχαρίστησα για όσα έκαναν ακόμα κι αυτούς που δεν το άξιζαν/είδα τον κολλητό μου να παντρεύεται μια γυναίκα που δεν τον αγαπάει/πλήρωσα τους πιο μεγάλους λογαριασμούς τηλεφώνου ever/σταμάτησα να οδηγώ/είδα τους killers και το ίδιο βράδυ κοιμήθηκα στο πάτωμα σ'ενα σπίτι στο brixton/σ'αγάπησα πολύ...


το video ειναι joke.δεν ακούω shirley bassey. ή μήπως ακούω;