Sunday, 28 March 2010
Tuesday, 23 March 2010
coffee, drinks and cigarettes
oreo cookie και εμφιαλωμένο νερό.
άλλαξες λίγο νομίζω. πιο θυμωμένος μου φάνηκες. αλλά πιο κοντά μου σε ένιωθα. μίλησες για πολλά. πρώτη φορά. και μου έφερες μουσική και λόγια.και περπατήσαμε πολύ. μου αρέσει να σε πειράζω, στο είπα;
mojitos and vodka.
διαμάντια και μπλουζ. και μουσική. και comfort food. βαριέμαι λίγο. τα πιο sexy χείλη με ροζ gloss σκορπίζουν καπνό Καρέλια. παίρνω ένα email που δεν το περίμενα.είμαι θυμωμένος και μπερδεμένος. ξαφνικά όλα αλλάζουν.
coffee.
μιλάς συνέχεια. κουνάς τα χέρια σου. εξηγείς. τα μάτια σου λάμπουν. σκέφτομαι ότι δεν σου ταιριάζει η ζωή που κάνεις. είσαι φτιαγμένη για άλλα. όπως λέει κι ο Καβάφης "και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις"
biscolatto.
με κοιτάς εξεταστικά. νομίζω οτι θα με μαλώσεις. με αγγίζεις στο πρόσωπο. με ξαφνιάζεις.
fredoccino και μετα mojito.
τυχαίες συναντήσεις. μια συζήτηση που έμεινε ατέλειωτη. μιλάμε για επαγγελματικά, βαρετά αλλά καταλαβαίνω οτι υπάρχει κάτι που δεν λέμε. δεν ξερω γιατί αλλά τον Τ. τον ενοχλεί η παρουσία μου. ο Γ. με ξαφνιάζει όταν την ώρα που φεύγω με αγκαλιάζει. τι υπέροχο πλάσμα. τόσο θετική παρουσία.
wine and cigars.
θέατρο και γαστρονομία. a puppetmaster. bromance and man crushes. συζητήσεις με κώδικες. δίπλα μου ένας άντρας που θα μπορούσε να είναι φίλος μου. και είναι περίεργο γιατί αυτό μου συμβαίνει σπάνια. εσύ ανακατεύεις τα πράγματα με μια ενέργεια που χαλάει τις ισορροπίες.
lemon pie martini and prawn tempura.
μιλάμε συνέχεια. λέμε πολλά. τα λέμε όλα. μιλάμε για sex. σου λέω πως το κάνουν κάποιες γυναίκες που ξέρεις. γελάμε. σε θυμώνω και σε κουράζω. μου βάζεις τις φωνές και πάμε βόλτα.
διπλός ελληνικός.
είσαι το ταίρι μου. δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες. σκοτεινά βλέμματα. ξέρεις την αλήθεια.
caipirihna
κάνει κρύο. δε λέμε και πολλά. κρίμα γιατί έχεις μια απίστευτη ικανότητα και στις πιο ακατάλληλες στιγμές να εστιάζεις στα λάθος πράγματα. μου λες οτι είμαι ευφυής. έχω ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. βγάζουμε φωτογραφίες.
wine and cigars again.
power games. mind games. sex games. θέατρο και γαστρονομία μέρος δεύτερον με κοινό τη Βάνα (μία είναι η Βάνα) τη Λάτση και τη Μοιραράκη. παίζω το ρόλο που μου έδωσαν αλλά χωρίς όρεξη. ο θίασος έχει λαμπερούς πρωταγωνιστές αλλά δεν τους αρέσει το έργο. το έργο μέσα στο έργο είναι πιο ενδιαφέρον...
Και πέρα απ'όλα τα τραπέζια, τις καρέκλες και τα κρεβάτια υπάρχεις εσύ. Που σε βρήκα, σε διάλεξα και σ'έκανα να με προσέξεις. Που αν και τα πράγματα είναι στραβά και μερδεμένα, εσύ ξέρεις να τα κάνεις απλά κι εγώ ανοίγομαι μαζί σου όπως ποτέ πριν. Και αν και τίποτα δεν είναι όπως θέλω στη ζωη μου, μόνο που ξέρω ότι είσαι εκεί με κάνει να χαμογελάω.
Wednesday, 17 March 2010
le livre du destin est toujours ouvert...
everything we do
connects the space
between me and you
oι τελείες που ενώνουν δύο σημεία είναι άπειρες κι έτσι πλησιάζουμε αλλά ποτέ δεν φτάνουμε
Monday, 15 March 2010
επιτάφιος για τον ανώνυμο σχολιαστή
Κάθε μέρα απομακρύνεσαι όλο και πιο πολύ από αυτό που θα μπορούσες να είσαι.
Αυτό λοιπόν είναι το σύστημα που λες ότι δουλεύει μια χαρά;
Η μαύρη γραμμή δεν είναι εκεί για να κρατήσει εμένα απέξω, είναι εκεί για να κρατήσει εσένα μέσα.
Friday, 12 March 2010
Sunday, 7 March 2010
kiss and tell
πες μου κάτι. ο,τιδήποτε. πως πέρασες σήμερα. πως κοιμήθηκες χτες. τι θα φας αύριο. τέτοια απλά.
πες μου κι ένα μυστικό σου. χωρίς να πεις τ'όνομά σου.
Monday, 1 March 2010
and just like that
Ό,τι έμαθα στη ζωή μου το έμαθα από γυναίκες. Κι ό,τι έμαθα για τη ζωή μου, πάλι από γυναίκες το έμαθα. Και τις τελευταίες μέρες όλο αυτό που είμαι και ο ρόλος που παίζω στο έργο που εγώ γράφω για τη ζωή μου, ανατράπηκε και δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος, αλλά 2 γυναικείοι ρόλοι που δεν τους είχα προβλέψει εμφανίστηκαν κι ανέτρεψαν τις ισορροπίες που αφελώς νόμιζα οτι υπήρχαν. Δυο γυναίκες αρχέτυπα-που σαν την Εύα- είναι απαραίτητες για την ύπαρξη, την αμαρτία, την ευχαρίστηση, την τιμωρία και την επιβίωση. Που απ'ο,τι μπορώ να καταλάβω, στη δική μου τη ζωή ήρθαν για να δοκιμάσουν τις αντοχές μου, ν'ακονίσουν το μυαλό μου, να μου βγάλουν τα περιττά και να με βάλουν μπροστά στο δίλημμα αν θα προχωρήσω αμυνόμενος και φοβισμένος ή θα φάω τα μούτρα μου, αλλά τουλάχιστον θα έχω πολεμήσει για το αποτέλεσμα και δεν θα έχω μείνει στα μετόπισθεν. Κι ενώ εγώ κάνω αυτό που ξέρω καλά και προσπαθώ με τρόπο λαμπερό κι ανώδυνο, με καθρέφτες και μελάνια ν'αποφύγω τον εαυτό μου, αυτές σαν αληθινές πρωταγωνίστριες χρησιμοποιούν τα δικά μου μέσα για να μου δείξουν την αλήθεια μου και τη δική τους. Και αν και είμαι ακόμα ζαλισμένος από την εμφάνιση τους, είμαι ανυπόμονος να δω τι θα γινει στη συνέχεια κι αν θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις του ρόλου μου. Γι'αυτές ίσως να μην έχει σημασία, αλλά εμένα θα μου κάνει τη ζωή να είναι αυτό που πάντα ήθελα, ένα έργο που αντέχει στο χρόνο, θα θέλεις να ξαναδείς και θα το διηγείσαι στους άλλους.
H πρώτη γυναίκα που θα αναφέρεται με τα αρχικά LB είναι μια γυναίκα που έχει ζήσει έντονα, έχει μια απίστευτη επιδραστικότητα στα μέρη που κινείται και καταφέρνει πάντα να εξηγεί τη ζωή με τον πιο μαγικό τρόπο. Μια γυναίκα που δε σε απειλεί παρ'ολη την εξυπνάδα, την ομορφιά και τη γοητεία της και είναι μια πριγκήπισσα της πόλης, που δίνει ουσία και νόημα στις ανθρώπινες σχέσεις συνδέοντας μ'ένα αόρατο νήμα τους φίλους και τους αγαπημένους της.
Η δεύτερη γυναίκα που θα την ονομάσω DR είναι μια γυναίκα που έχει ένα παρελθόν παρόμοιο με το δκό μου και που αισθάνομαι οτι έχουμε κοινά στοιχεία. Εξαιρετικά όμορφη και πολύ επιτυχημένη, λίγο μοναχική και πολύ γεναιόδωρη στην προσέγγισή της με τους άλλους αλλά επίσης αυστηρή και πειθαρχημένη, έχει μια μελαγχολία στο βλέμμα που την κάνει γήινη κι ευάλωτη, ένα μίγμα από ατσάλι και μετάξι.
Subscribe to:
Posts (Atom)