Tuesday, 23 March 2010
coffee, drinks and cigarettes
oreo cookie και εμφιαλωμένο νερό.
άλλαξες λίγο νομίζω. πιο θυμωμένος μου φάνηκες. αλλά πιο κοντά μου σε ένιωθα. μίλησες για πολλά. πρώτη φορά. και μου έφερες μουσική και λόγια.και περπατήσαμε πολύ. μου αρέσει να σε πειράζω, στο είπα;
mojitos and vodka.
διαμάντια και μπλουζ. και μουσική. και comfort food. βαριέμαι λίγο. τα πιο sexy χείλη με ροζ gloss σκορπίζουν καπνό Καρέλια. παίρνω ένα email που δεν το περίμενα.είμαι θυμωμένος και μπερδεμένος. ξαφνικά όλα αλλάζουν.
coffee.
μιλάς συνέχεια. κουνάς τα χέρια σου. εξηγείς. τα μάτια σου λάμπουν. σκέφτομαι ότι δεν σου ταιριάζει η ζωή που κάνεις. είσαι φτιαγμένη για άλλα. όπως λέει κι ο Καβάφης "και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις"
biscolatto.
με κοιτάς εξεταστικά. νομίζω οτι θα με μαλώσεις. με αγγίζεις στο πρόσωπο. με ξαφνιάζεις.
fredoccino και μετα mojito.
τυχαίες συναντήσεις. μια συζήτηση που έμεινε ατέλειωτη. μιλάμε για επαγγελματικά, βαρετά αλλά καταλαβαίνω οτι υπάρχει κάτι που δεν λέμε. δεν ξερω γιατί αλλά τον Τ. τον ενοχλεί η παρουσία μου. ο Γ. με ξαφνιάζει όταν την ώρα που φεύγω με αγκαλιάζει. τι υπέροχο πλάσμα. τόσο θετική παρουσία.
wine and cigars.
θέατρο και γαστρονομία. a puppetmaster. bromance and man crushes. συζητήσεις με κώδικες. δίπλα μου ένας άντρας που θα μπορούσε να είναι φίλος μου. και είναι περίεργο γιατί αυτό μου συμβαίνει σπάνια. εσύ ανακατεύεις τα πράγματα με μια ενέργεια που χαλάει τις ισορροπίες.
lemon pie martini and prawn tempura.
μιλάμε συνέχεια. λέμε πολλά. τα λέμε όλα. μιλάμε για sex. σου λέω πως το κάνουν κάποιες γυναίκες που ξέρεις. γελάμε. σε θυμώνω και σε κουράζω. μου βάζεις τις φωνές και πάμε βόλτα.
διπλός ελληνικός.
είσαι το ταίρι μου. δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες. σκοτεινά βλέμματα. ξέρεις την αλήθεια.
caipirihna
κάνει κρύο. δε λέμε και πολλά. κρίμα γιατί έχεις μια απίστευτη ικανότητα και στις πιο ακατάλληλες στιγμές να εστιάζεις στα λάθος πράγματα. μου λες οτι είμαι ευφυής. έχω ένα αίσθημα ευγνωμοσύνης. βγάζουμε φωτογραφίες.
wine and cigars again.
power games. mind games. sex games. θέατρο και γαστρονομία μέρος δεύτερον με κοινό τη Βάνα (μία είναι η Βάνα) τη Λάτση και τη Μοιραράκη. παίζω το ρόλο που μου έδωσαν αλλά χωρίς όρεξη. ο θίασος έχει λαμπερούς πρωταγωνιστές αλλά δεν τους αρέσει το έργο. το έργο μέσα στο έργο είναι πιο ενδιαφέρον...
Και πέρα απ'όλα τα τραπέζια, τις καρέκλες και τα κρεβάτια υπάρχεις εσύ. Που σε βρήκα, σε διάλεξα και σ'έκανα να με προσέξεις. Που αν και τα πράγματα είναι στραβά και μερδεμένα, εσύ ξέρεις να τα κάνεις απλά κι εγώ ανοίγομαι μαζί σου όπως ποτέ πριν. Και αν και τίποτα δεν είναι όπως θέλω στη ζωη μου, μόνο που ξέρω ότι είσαι εκεί με κάνει να χαμογελάω.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
από καφέ και ποτό βλέπω δεν έχεις παράπονο. :P
ReplyDeleteη ουσία είναι να μπορούμε να χαμογελάμε.
και σαν ξέρουμε πως είναι εκεί. εδώ. δίπλα. παραδίπλα. με τον τρόπο που θέλουμε. τον τρόπο που θα θέλαμε. τον τρόπο που είναι.
και όσο πιο απλά χαμογελάμε τόσο πιο αληθινά.
έτσι απλά.
Χμ... Από όλα αυτά που είναι απολύτως του ρεπερτορίου μου θα πάρω μια vodka με πάγο αλλά χωρίς λεμόνι και τις γαρίδες tempura παρακαλώ.. Και το comfort food φυσικά... Που είναι ότι πρέπει για τις κρύες νύχτες που δεν έχεις ή δεν θέλεις να πεις πολλά..:-))
ReplyDeleteΘα μπορούσα να το έχω γράψει εγώ αυτό το ποστ... σε άλλες εποχές... σε άλλα χρόνια....
ReplyDeleteΚάπως έτσι ήταν ο Ερωτας κάποτε....
Κάπως έτσι... ίσως με περισσότερο ουίσκι...
Σταματάω το σχόλιο εδώ...
και προσπαθώ... να το ξαναζήσω...
με λίγη μοναξιά...και κρασί λευκό...
Κάπως έτσι....
καλα ταξιδια ναχεις manουλι!
ReplyDeleteμε τα ολα τους! και με τα ξαφνιασματα τους!
Πανέμορφο ποστ!
ReplyDeleteόμως η κατάληξή του μαγική!
:
"Και πέρα απ'όλα τα τραπέζια, τις καρέκλες και τα κρεβάτια υπάρχεις εσύ. Που σε βρήκα, σε διάλεξα και σ'έκανα να με προσέξεις. Που αν και τα πράγματα είναι στραβά και μερδεμένα, εσύ ξέρεις να τα κάνεις απλά κι εγώ ανοίγομαι μαζί σου όπως ποτέ πριν. Και αν και τίποτα δεν είναι όπως θέλω στη ζωη μου, μόνο που ξέρω ότι είσαι εκεί με κάνει να χαμογελάω."
Μακάρι να ξέρει ο άνθρωπος για τον οποίο το έγραψες πόσο τυχερός είναι...
που αγαπιέται έτσι από κάποιον!
Μπονζουρ Λονδρέζε μου!
mia ap'ola, ki ola mia hara.
ReplyDeletetha stathw sto "σε βρήκα, σε διάλεξα και σ'έκανα να με προσέξεις". o,ti rolous k na sou dinoun oi alloi, einai xekatharo oti th zwh sou esy thn kyvernas. ti pio shmantiko, and life affirming? :-)
Μπακανιασατε αγαπητε μου! Και σημερα παρατηρω ποσο ομορφα και τρυφερα γραφετε (ειμαι και καινουργια στην πολη σας) . Και να θυμηθω να σταματησω στο σουπερμαρκετ να παρω Οριο κουκις. Καλο σας βραδυ!
ReplyDeleteτελικά παντού τα μικρά γράμματα λένε τις μεγαλύτερες αλήθειες ;)
ReplyDeleteυγ.: το biscolatto τι είναι; κάτι με πολύ γάλα;
πολύ όμορφο ποστ, ωραία ατμόσφαιρα. Είμαι από τους ανθρώπους που συνδυάζουν γεύσεις και μυρωδιές με στιγμές και το "ένιωσα" πολύ.
ReplyDeleteΚαι ωραίο μπλογκ γενικά. Καλώς σε βρήκα.
b|a|s|n\i/a
ReplyDeleteκανενα παραπονο. και μ'αρεσει οταν ειναι διπλα. και παραδιπλα. κι αμα παιρνω και καμμια αγκαλια ειμαι ακομα πιο χαμογελαστος. ζηταω πολλα;
fevis
μερικες νυχτες δεν χρειαζεται να πεις τιποτα. η σιωπη κανει πιο πολυ θορυβο.
ακανονιστη
το ποστ δε μιλαει για ερωτα(μονο) αλλα για συναντησεις και αισθηματα
παλιοσκυλο
ReplyDeleteευχαριστω! και ανταποδιδω.
Γλαυκη
Μα το ξερει, νομιζω ;-)
DonnaBella
η αληθεια ειναι οτι οσο καλα και να παιζω τους ρολους που μου δινουν οι αλλοι, αυτο που τους ξαφνιαζει ειναι η αληθεια μου ;-)
Δεσποιναριον
ReplyDeleteΣα γουρουνι εφαγα,λολ. Αφου εισαι καινουρια στηνπολη μας καθησε να σε κερασουμε κατι :-)
Μελισσουλα
Με κανεις περηφανο με την ερωτηση για το μπισκολατο,λολ. Εισαι δικος μου ανθρωπος. Λοιπον το μπισκολατο ειναι ενας κατ'ευφημισμον καφες που αποτελειται απο λιγο καφε, τριμμενο μπισκοτο και σαντιγυ. Πανωλεθριαμβος θερμιδων.
Alex from planet Mab
καλως ηρθες. μας αρεσουν τα ατομα απο αλλους πλανητες.
Μα τι ωραία ανάρτηση
ReplyDeleteΑπο τις αναρτήσεις που δεν βαρέθηκα να διαβάζω
ναι, πολλοί οι ρόλοι
πολλές οι πλατείες να παίξουν οι θίασοι
και οι γεύσεις που θυμίζουν
που ξυπνούν
που διεγείρουν
δεν ειναι τυχαία που η ζωή δημιουργείται σε υγρό
ποπο πολύ έκθεση του σχολείου το σχόλιο μου
peace
φλεγομενος
ReplyDeleteε οχι και σχολικη εκθεση αυτο το σχολιο :-)
εγω παντως του βαζω αριστα(γιατι με συμφερει ,χαχα)
δεν το έχω για σοβαρο σχόλιο. ένα θα πω: πολύ πιώμα βρε παιδί μου!
ReplyDelete